Имруз дар бораи ному насаб гап мезанем, ки дар солҳои ахир бахусус барои муҳоҷирон мушкилоти зиёде офаридааст. Дар бораи тағйири номҳо ва истифодаи пасвандҳои зода ва даст кашидан аз пасвандҳои ову ев. Як ҷавони тоҷик дар Шветсия аз додгоҳ хостааст, ки иҷоза диҳад, пасванди овро аз насабаш бардорад.