Наздиконаш рӯзи 12-уми сентябр дар суҳбат бо Радиои Озодӣ гуфтанд, ки ӯ аз дарди ҷигар ранҷ мекашид ва чанд ҳафтаи ахир дар бемористон бистарӣ буд.
Абдулқодири Раҳим бо навиштани ҳикояҳои кутоҳ ва шеър дар сабки Бедил маъруф шуд.
Ӯ соли 1961 дар деҳаи Кафтархонаи ноҳияи Восеъ ба дунё омадааст.
Дар ҳикояҳояш зиндагии замони кӯдакӣ, аз ҷумла пахтакории иҷборӣ, заҳрпошӣ ба пахтазор, ки ба сокинон зиён меовард ва гирифтории сокинони ин минтақа ба бемории силро ба тасвир кашида буд.
Китоби шеъру ҳикояҳояш бо номи “Дурӯғи шабнам”, “Чароғи ошноӣ”, “Ҷилваи як нола”, “Нусхаи парешонӣ”, “Рӯшноӣ”, “Фиреби меҳр”, “Хилвати оина”, “Духтари афсонаҳо”, “Пайванди марзҳо ва дилҳо”, “Домони абр”, “Ашки сари мижгон”, “Назари лутф” чоп шудаанд.
Ӯ то охирин лаҳзаи умр дар “Ҷумҳурият”, нашрияи расмии ҳукумати Тоҷикистон кор мекард ва бештар дар мавзуҳои адабӣ хабару мақола менавишт.